Testuj bezpłatnie Portal Ochrony Środowiska przez 48h i zyskaj pełen dostęp do bazy porad i aktualności.
Testuj terazOd 1 stycznia 2021 r. obowiązuje rozporządzenie Komisji (UE) 2020/878 z 18 czerwca 2020 r. zmieniające załącznik II do rozporządzenia REACH. Zgodnie z nim od 1 stycznia 2023 r. obowiązuje wyłącznie jeden szablon karty charakterystyki.
Z artykułu dowiesz się:
- jakie zmiany zostały wprowadzone,
- czy należy dotychczasowe karty charakterystyki substancji stosowanych w zakładzie pracy zmieniać i pozyskać od producenta kartę charakterystyki według nowych wymagań,
- jak postępować od stycznia 2023 roku z kupowanymi substancjami chemicznymi i ich kartami charakterystyki.
Jeżeli w magazynie są przechowywane substancje w opakowaniach (beczkach, pojemnikach), które mogą ulec rozszczelnieniu, trzeba zastosować system zabezpieczeń chroniący środowisko przed zanieczyszczeniem, np. w przypadku możliwości przedostania się do gruntu substancji niebezpiecznych.
Niezbędne informacje na temat preparatów niebezpiecznych i ich właściwości zawarte są w kartach charakterystyki substancji niebezpiecznych. Czego dokładnie można się z nich dowiedzieć?
Z artykułu dowiesz się:
Zgodnie z rozporządzeniem REACH każdy uczestnik będący elementem tzw. łańcucha dostaw (np. producent, importer, dalszy użytkownik) powinien mieć wgląd do karty charakterystyki danej substancji chemicznej. Karta ta powinna zawierać treści w języku urzędowym państwa, na którego terytorium jest stosowana substancja.
Karty charakterystyk należy posiadać przede wszystkim:
a) w przypadku gdy substancja lub mieszanina spełniają kryteria klasyfikujące je jako stwarzające zagrożenie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008;
b) w przypadku gdy substancja jest trwała, wykazująca zdolność do bioakumulacji i toksyczna lub bardzo trwała i wykazująca bardzo dużą zdolność do bioakumulacji zgodnie z kryteriami zawartymi w załączniku XIII;
c) w przypadku gdy substancja znajduje się na liście sporządzonej zgodnie z art. 59
ust. 1 z powodów innych niż określone w lit. a i b.
W przypadku gdy dalszy użytkownik lub dystrybutor nie prosi o kartę charakterystyki, nie ma konieczności jej dostarczenia, jeżeli substancjom stwarzającym zagrożenie lub mieszaninom stwarzającym zagrożenie oferowanym lub sprzedawanym ogółowi społeczeństwa towarzyszy dostateczna informacja, pozwalająca użytkownikom na podjęcie niezbędnych środków dotyczących ochrony zdrowia ludzkiego, bezpieczeństwa i środowiska.