TEMATYKA

Darmowy dostęp na 48h

Testuj bezpłatnie Portal Ochrony Środowiska przez 48h i zyskaj pełen dostęp do bazy porad i aktualności.

Testuj teraz
  • Kopiuj
  • A+A-

Pięć instalacji, które mogą wymagać pozwolenia na emisję gazów i pyłów

Istnieje grono przedsiębiorstw, które mogą wymagać pozwolenia na emisję gazów lub pyłów do powietrza. Przedstawiamy przykłady najpopularniejszych instalacji, które wymagają uzyskania decyzji.

Z tego artykułu dowiesz się:

  • która instalacja wymaga pozwolenia na emisję gazów lub pyłów
  • czym się różni emisja zorganizowana od niezorganizowanej
  • co to są lotne związki organiczne

Dla stwierdzenia, która instalacja wymaga pozwolenia, kluczowe są trzy rozporządzenia:

  1.  rozporządzenie ministra środowiska z 2 lipca 2010 r. w sprawie przypadków,
    w których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji nie wymaga pozwolenia (Dz.U. z 2010 r. Nr 130, poz. 881);

  2. rozporządzenie ministra środowiska z 2 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia (tekst jedn.: Dz.U. z 2019 r. poz. 1510);

  3. rozporządzenie ministra środowiska z 1 marca 2018 r. w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów (tekst jedn.: Dz.U. z 2019 r. poz. 1806).

Podstawowe przesłanki świadczące o tym, że instalacja może wymagać uzyskania pozwolenia na emisję gazów lub pyłów do powietrza, określone zostały w rozporządzeniu ministra środowiska z 2 lipca 2010 r. w sprawie przypadków, w których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji nie wymaga pozwolenia (Dz.U. z 2010 r. Nr 130, poz. 881),
zgodnie z którym pozwolenia wymaga wprowadzanie gazów lub pyłów z instalacji do powietrza, jeżeli spełniony jest przynajmniej jeden z poniższych warunków:

  1. gazy lub pyły są wprowadzane z instalacji do powietrza w sposób zorganizowany,
    za pośrednictwem przeznaczonych do tego celu środków technicznych lub
    za pośrednictwem wentylacji mechanicznej,

  2. któraś z substancji wprowadzanych z instalacji do powietrza objęta jest poziomami dopuszczalnymi lub wartościami odniesienia w powietrzu,

  3. instalacja wymieniona jest w załączniku do ww. rozporządzenia.

Instalacja nr 1.

Trzy linie hartownicze o nominalnej mocy cieplnej 16 MW

Warto pamiętać, że do emisji zanieczyszczeń do powietrza bierze się pod uwagę wszystkie źródła emisji na terenie zakładu.

Omawiane linie hartownicze posiadają jeden komin, przez który gazy i pyły odprowadzane są do powietrza.

Zgodnie z art. 157a ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo ochrony środowiska w takim przypadku zespół źródeł spalania paliw uważa się za jedno źródło spalania paliw złożone z dwóch lub większej liczby części, którego całkowita nominalna moc cieplna stanowi sumę nominalnych mocy cieplnych tych części źródła spalania paliw, których nominalna moc cieplna jest nie mniejsza niż 15 MW (pierwsza zasada łączenia).

Instalacja nr 2.

Spawalnia wyposażona w cztery stanowiska spawalnicze

Zgodnie z prawem pozwolenia na emisję nie wymagają instalacje do spawania obejmujące mniej niż 3 stanowiska spawalnicze.

Nigdzie nie ma narzuconego obowiązku posiadania nad stanowiskami spawalniczymi odciągów zanieczyszczeń. Nie licząc oczywiście przepisów BHP. Mowa jest tutaj tylko
i wyłącznie o przepisach dotyczących ochrony środowiska.

W przypadku braku odciągów miejscowych (wentylacji mechanicznej) emisja taka traktowana jest jako niezorganizowana, ale...

Pamiętać należy, że jeżeli same stanowiska nie mają żadnych odciągów zanieczyszczeń,
ale cały budynek wyposażony jest w wentylację mechaniczną, która odprowadza wszystkie zanieczyszczenia z hali produkcyjnej, to trzeba sprawdzić, czy nie będzie wymagane pozwolenie na emisję gazów i pyłów do powietrza z tego budynku. Uwzględnia się wówczas emisję całą z poszczególnych procesów produkcyjnych.

Instalacja nr 3.

Kotłownia do produkcji energii cieplnej do celów ogrzewania oraz ciepłej wody użytkowej

Kotłownia wyposażona jest w 4 kotły wodne opalane biomasą (zrębkami drzewnymi).
Łączna nominalna moc cieplna wszystkich kotłów wynosi 12 MW.

Zgodnie z prawem pozwolenia na emisję gazów lup pyłów do powietrza nie wymagają instalacje energetyczne o nominalnej mocy cieplnej do 10 MW – opalane koksem, biomasą, olejem napędowym, olejem opałowym, benzyną, biopaliwami ciekłymi lub opalane koksem, biomasą, olejem napędowym, olejem opałowym, benzyną, biopaliwami ciekłymi oraz węglem kamiennym, z tym że nominalna moc cieplna wprowadzona w węglu kamiennym nieprzekracza 5 MW.

Instalacja nr 4.

Produkcja płyt wiórowych

Działalność powoduje emisję pyłu zawieszonego PM10, dwutlenku siarki, tlenków azotu, tlenku węgla, dwutlenku węgla, formaldehydu i amoniaku. Wszystkie substancje odprowadzane są poprzez wentylację mechaniczną i są dla nich określone dopuszczalne wartości w powietrzu. Po wykonaniu analizy rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń w powietrzu okazało się, że instalacja wymaga uzyskania pozwolenia na emisję gazów i pyłów do powietrza.

Instalacja nr 5.

Produkcja okien i drzwi z PCV oraz aluminium

Firma prowadzi działalność polegającą na produkcji okien i drzwi z PCV i aluminium. Wytworzone produkty poddawane są procesowi lakierowania. Działalność firmy powoduje emisję niezorganizowaną lotnych związków organicznych (dalej: LZO) z procesów okleinowania profili okiennych oraz czyszczenia wyrobów gotowych, a także pyłu z procesów przycinania i wiercenia profili.

W związku z tym, że LZO mieszczą się w standardach emisyjnych, nie wymagają uzyskania pozwolenia. Pamiętać należy, że dla LZO nie ma znaczenia, czy emisja jest zorganizowana, czy niezorganizowana.

Emisje zorganizowana a niezorganizowana

Rozporządzenie w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów wyróżnia:

  1. emisję niezorganizowaną – rozumie się przez to LZO wprowadzane do powietrza w sposób inny niż z gazami odlotowymi, w tym LZO uwalniane z produktów;

  2. emisję zorganizowaną – rozumie się przez to LZO wprowadzane do powietrza w sposób kontrolowany przez komin lub przez urządzenia ochronne ograniczające emisję.

Lotne związki organiczne

Jeżeli chodzi o LZO, to są to lotne związki organiczne będące związkami organicznymi,
w tym frakcją kreozotu, mającymi w temperaturze 293,15 K prężność par nie mniejszą niż 0,01 kPa, względnie posiadającymi analogiczną lotność w szczególnych warunkach użytkowania.

W przypadku emisji LZO trzeba zajrzeć do ww. rozporządzenia w sprawie standardów emisyjnych i sprawdzić, czy nasza instalacja nie klasyfikuje się do któregoś z wymienionych w poszczególnych załącznikach ww. aktu prawnego.

AUTOR Karolina Szewczyk-Cieślik
Karolina Szewczyk-Cieślik
specjalista ds. ochrony środowiska, właścicielka firmy zajmującej się doradztwem ekologicznym. Absolwentka Politechniki Koszalińskiej Wydz. Budownictwa i Inżynierii Środowiska oraz Uniwersytetu Gdańskiego Wydz. Prawa i Administracji. Specjalista ds. ochrony środowiska, właścicielka firmy zajmującej się doradztwem ekologicznym